Miljoenen. Dat is het antwoord op de vraag hoeveel camera’s er in Nederland hangen. Straten, winkels, kantoren en fabrieken hangen er vol mee. Misschien heeft u zelf wel een camera bij uw voordeur gemonteerd, om te zien wie bij u aanbelt. Maar mag iedereen zomaar een camera plaatsen en hoe zit het eigenlijk met zoiets als privacy?
Zoals bij veel juridische vraagstukken is het antwoord op die vraag afhankelijk van de omstandigheden van het geval. Hierna bespreek ik een voorbeeld aan de hand van Jan, een winkelier.
Jan drijft een groothandel in automaterialen. Hij werkt hard en heeft een mooi bedrijf met een goede naam opgebouwd. Dat komt mede door het deskundige personeel dat bij Jan in dienst is.
Echter, er klopt al een tijdje iets niet. De voorraden van bepaalde kostbare artikelen kloppen niet. Er vindt inkoop plaats, maar geen verkoop en toch neemt de voorraad af, zo blijkt uit een controle van de schappen. Hij heeft links en rechts een beveiligingscamera hangen, maar die hebben geen diefstallen geregistreerd.
Een recherchebureau adviseert hem in het grootste geheim een groot aantal camera’s in de zaak op te hangen, om zo de dief in de kraag te kunnen vatten. Daarbij worden de gangen van het personeel en klanten nauwkeurig nagegaan en daardoor wordt hun privacy geschonden. Jan vraagt zich daarom af of dit wel is toegestaan.
Ik kan Jan geruststellen: Ja, dit mag. Maar daarbij moet wel aan bepaalde voorwaarden worden voldaan. Die voorwaarden zijn dat:
Ø in de arbeidsovereenkomsten of in een personeelsreglement is bepaald dat geheime camera’s in bepaalde gevallen mogelijk zijn;
Ø de camera’s slechts tijdelijk worden gebruikt;
Ø de inbreuk op de privacy zo klein mogelijk moet zijn (zo mogen op de toiletten geen camera’s hangen);
Ø werknemers na beëindiging van het cameragebruik hierover worden geïnformeerd;
Ø als er een Ondernemingsraad is, deze moet instemmen met een regeling voor het gebruik van verborgen camera’s;
Ø de werkgever een data protection impact assessment heeft uitgevoerd. Dit is een test waarmee privacyrisico’s in kaart worden gebracht;
Ø dat Jan in geval van een hoog risico voor de privacy over toestemming van de Autoriteit Persoonsgegevens moet beschikken om het geheime toezicht te mogen uitvoeren;
Ø camerabeelden bijvoorbeeld niet worden gebruikt om het personeel te beoordelen op hun functioneren.
Het onderzoek met behulp van geheime camera’s werpt gelukkig al snel zijn vruchten af. Een aantal personeelsleden blijkt hiervoor verantwoordelijk te zijn. Op rustige momenten laden zij via de leveranciersingang spullen in een bestelbusje dat vervolgens wegrijdt. Dat bestelbusje, het kenteken en de chauffeur staan overigens ook duidelijk op film.
Jan confronteert de werknemers hiermee en ontslaat hen op staande voet. Hij doet tevens aangifte van diefstal bij de politie tegen hen. Voor de schade van vele duizenden euro’s stelt hij hen met behulp van een advocaat aansprakelijk.
In andere situaties kunnen andere regels gelden. In alle gevallen is het echter van belang om op de hoogte te zijn van de juridische regels. Doet zich in uw geval iets dergelijks voor, neem dan gerust vrijblijvend contact met mij op.
