Als letselschadeadvocaat sta ik pal achter het slachtoffer. De leefomstandigheden van het slachtoffer zijn leidend bij de schaderegeling. De verzekeraar of schaderegelaar die dat niet begrijpt vindt mij op zijn weg! Ik leg hieronder uit wat ik bedoel.
Schade bij slachtoffers
Soms kan een slachtoffer door het ongeval zijn hobby niet meer uitoefenen. Dat kan zijn fitnessen in de sportschool, maar ook een grote veestapel onderhouden. Dat eerste geval is duidelijk: zolang het abonnement bij de sportschool noodgedwongen ongebruikt doorloopt wil de verzekeraar dat wel vergoeden. Dan gaat het om relatief geringe bedragen.
Schade beperkingsplicht of niet?
Maar als er € 500,- per maand betaald moet worden om een grote veestapel te verzorgen, hoe zit het dan? Moet die verzekeraar, die de ongeval gerelateerde schade moet vergoeden, dat dan ook vergoeden en zo ja, voor hoe lang? In mijn praktijk zie ik mensen die niet alleen honden houden, maar ook paarden, ezels, geitjes, tot aan struisvogels toe.
Take the victim as you find him
De verzekeraar gaat vaak voor het anker liggen, dat het slachtoffer vanwege zijn wettelijke schadebeperkingsplicht afstand moet doen van dergelijke dieren. Maar ik bepleit dat het slachtoffer recht heeft op volledige schadevergoeding en dus deze meer bijzondere dieren mag behouden, ook als voor de verzorging ervan andere mensen ingehuurd moeten worden die daarvoor eerlijk betaald moeten worden. Dan mag het slachtoffer tegen de verzekeraar zeggen: Ezeltje strek je! Dat betekent voor mij: Take the victim as you find him.
Conclusie: laat u niet in de hoek drukken door de verzekeraar, maar laat mij opkomen voor uw belangen.
Erland Dohmen
